موضوع تمبر
کنگره جامعه دندان پزشکان
در ساعت ۳ بعد از ظهر دوشنبه ۲۴ دی‌ماه ۱۳۴۱ “جامعه دندان‌پزشکان ایران” به همت آقایان دکتر محمدعلی افتخاری، دکتر آلفرد آوانسیان، دکتر آرنولد برناردی، دکتر شمس تابش، دکتر ارسلان تاج، دکتر اصغر حداد، دکتر اکبر رشتیان، دکتر حسین نواب، دکتر موسی باکی هاشمی و دکتر سمیع وهاب‌پور بنیانگذاری شد.
در همان روز از بین ده نفر هیات موسس و به انتخاب ایشان، آقایان دکتر نواب به عنوان دبیر، دکتر تاج مسئول تدارکات و دکتر رشتیان در سمت خزانه‌دار، هیات مدیره جامعه را تشکیل دادند و آقای دکتر افتخاری نیز به عنوان بازرس انتخاب گردید.
ساختمانی در شماره ۱۲۷ خیابان خردمند جهت دفتر جامعه تهیه شد و از همان روزهای نخست جلساتی با حضور همزمان هیات موسس و هیات مدیره تشکیل گردید. در این جلسات با کمک و مشورت اشخاص ذی‌صلاح اساس‌نامه و آئین‌نامه داخلی جامعه تدوین شد و همراه با سایر مدارک لازم برای انجام امور ثبتی به مراجع صلاحیت‌دار قانونی ارسال گردید.
سرانجام در تاریخ ۲ خرداد ۱۳۴۲، “جامعه دندان‌پزشکان ایران” به شماره ۵۶۸ در دفتر اداره ثبت شرکت‌ها و مالکیت صنعتی رسما به ثبت رسید.
اقدامات مثبت جامعه در مدتی کوتاه باعث شد تنها مرجع رسمی بین‌المللی دندانپزشکی در آن زمان به نام کنفدراسیون بین‌المللی دندانپزشکی Federation Dentaire Internationale در جلسه همگانی مورخ ۲۹ جون ۱۹۶۳ میلادی مطابق ۸ تیرماه ۱۳۴۲ در شهر استکهلم، جامعه دندان‌پزشکان ایران را به عضویت رسمی با حق رای بپذیرد. این رویداد از افتخارات بزرگی بود که نصیب “جامعه دندان‌پزشکان ایران” گردید.
از همان ابتدای تاسیس جامعه، هیات مدیره برای استفاده کامل از توان فکری و اجرایی کلیه اعضا در امور مختلف، اقدام به ایجاد کارگروه‌های متنوعی چون کمیته انتشارات و تبلیغات، روابط داخلی، روابط بین‌الملل، امور مالی و تدارکات نمود. نظرها و پیشنهادهای کارگروه‌ها پس از تصویب هیات مدیره به مرحله اجرا در می‌آمد.
جامعه همچنین برای برقراری ارتباط بیشتر و پویاتر با اعضا، اقدام به انتشار منظم نشریات خبری و بهداشتی و نیز برگزاری سخنرانی‌های علمی و جلسات دیدار ماهیانه در تهران و شهرستان‌ها نمود و موفق شد توجه کلیه دندان‌پزشکان کشور را جلب نماید.
اولین شعبه رسمی جامعه پس از مدت کوتاهی در اصفهان تشکیل شد.
بر طبق اساس‌نامه غیر از دندان‌پزشکان، کلیه کسانی که به نوعی وابسته به حوزه دندانپزشکی بودند مانند دانشجویان و پرستاران دندانپزشکی، وارد کنندگان و فروشندگان لوازم و مواد دندانی و تکنیسین‌های دندان‌سازی می‌توانستند در تشکیلات جامعه عضویت داشته‌باشند.
از آنجا که طبق مصوبات مراجع قانونی وقت، هیات مدیره معرفی شده می‌بایست به مدت یک سال از تاریخ تصویب در سمت خود باقی بماند، برای اتخاذ نظر کلیه اعضا در این باره، در روز هشتم تیرماه ۱۳۴۲ مجمع عمومی فوق‌العاده در پارک هتل تشکیل گردید. در این نشست پس از گزارش دبیر، هیات مدیره از سمت خود استعفا کرد و اعضای جدید با رای مخفی طبق اساس‌نامه انتخاب شدند و همچنین با موافقت اعضا دو نفر به تعداد هیات مدیره اضافه گردید.
به این ترتیب طبق آرا آقایان دکتر افتخاری، تاج، رشتیان، فرزین و نواب به عنوان عضو هیات مدیره و دکتر باکی هاشمی به عنوان بازرس انتخاب گردیدند.
هیات مدیره جدید در اولین جلسه سمت اعضا را به این ترتیب تعیین نمود: دکتر فریدون فرزین رییس هیات مدیره، دکتر نواب دبیر جامعه، دکتر افتخاری مسئول انتشارات و تبلیغات و امور حقوقی، دکتر تاج مسئول تدارکات و دکتر رشتیان خزانه‌دار. همچنین دکتر طاهرزاده به عنوان منشی هیات مدیره و مسئول دبیرخانه جامعه منصوب گردید.
مطابق اساس‌نامه یکی از وظایف هیات مدیره برگزاری کنگره دندانپزشکی در کشور بود و انجام این مهم با وقت بسیار کوتاه و برنامه بسیار سنگین بر عهده هیات مدیره جدید قرار گرفت.
کمیته کنگره به سرپرستی دکتر فرزین و همکاری سایر اعضا تشکیل شد و اولین کنگره دندانپزشکی ایران توسط “جامعه دندان‌پزشکان ایران” از تاریخ ۲۷ تا ۳۱ شهریور ۱۳۴۲ در دانشکده دندانپزشکی برگزار گردید.
عصر روز چهارشنبه ۲۷ شهریور ماه ۱۳۴۲ ساعت ۶ بعد از ظهر جلسه افتتاحیه با شرکت بیش از ۵۰۰ نفر از دندان‌پزشکان و با حضور اساتید دانشگاه و دکتر جهانشاه صالح ریاست وقت دانشگاه در باشگاه دانشگاه تهران آغاز گردید. این جلسه با سخنرانی دکتر فرزین شروع شد و ایشان دکتر سیاح را به عنوان ریاست کنگره معرفی نمودند. سپس دکتر نواب، دبیر جامعه، مختصری از فعالیت‌های جامعه و اهداف تشکیل کنگره را بیان داشتند. سخنران بعدی دکتر سیاح بود که ضمن ابراز خرسندی از تشکیل و فعالیت‌های جامعه، از ریاست دانشگاه جهت افتتاح کنگره دعوت نمودند. مراسم در ساعت ۷ بعد از ظهر پایان یافت. از روز پنج شنبه ۲۸ شهریور سخنرانی‌های کنگره در دو نوبت صبح و عصر برپا گردید.
به نظر می‌رسد موضوع اصلی اولین کنگره دندانپزشکی “جامعه دندان‌پزشکان ایران” تاکید بر نکات مهم در روش‌های درمانی رایج آن دوره بوده و سخنرانی‌های اساتید بیشتر درباره مشکلات درمان و راهکارهایی برای رفع آنها ارائه شده‌بود.
در اولین روز کنگره و در برنامه بعد از ظهر پنج‌شنبه سخنرانی دکتر موسی باکی هاشمی تحت عنوان “امپلانت‌های زیر پوستی” به چشم می‌خورد که به نظر می‌رسد اولین سخنرانی در مورد ایمپلنت‌های دندانی باشد که از این نظر حائز اهمیت بسیار است.
روز شنبه ۳۰ شهریور در ساعت ۳ بعد ازظهر مراسم اختتامیه با صحبت‌های دکتر سیاح شروع شده و سپس دکتر حسین نواب گزارشی از جریان کنگره را به اطلاع حضار می‌رساند و خاطر نشان می‌سازد که دومین کنگره سالیانه جامعه در شهریور ۱۳۴۳ برگزار خواهد شد و نظر به کفایت آقای دکتر فرزین در برگزاری کنگره و بنا به تصمیم هیات مدیره جامعه سرپرستی کنگره دوم به آقای دکتر فرزین محول گردیده‌است.
و بدین ترتیب اولین کنگره به پایان می‌رسد و همین روال تا ۵۸ کنگره بعدی ادامه می‌یابد.
منبع:
نشریه شماره ۲۷ جامعه دندان‌پزشکان ایران،
راهنمای دندانپزشکی، شهریور ۱۳۴۳، چاپخانه فردوسی
عکس‌هایی از اولین کنگره جامعه دندانپزشکی ایران در سال ۱۳۴۲
منبع سایت ایردن
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.