0857 – تدفین رضاشاه پهلوی

این آرامگاه توسط محسن فروغی در سمت غرب حرم شاه‌عبدالعظیم طراحی شد و در سال ۱۳۲۹ به بهره‌برداری رسید. مساحت آن ۹٬۰۰۰ مترمربع و ارتفاع آن ۲۵ متر بود که ۷ متر از ارتفاع گنبد حرم شاه‌عبدالعظیم کوتاه‌تر ساخته شده بود. ساختمان دو طبقه بود که طبقهٔ بالا سالن ورودی و بازدید بود و در طبقهٔ پایین سنگ قبر سیاه رنگی قرار داشت که آرامگاه رضاشاه در آن واقع شده‌بود و بر بالای آن سنگ، تاج پادشاهی طلایی نصب شده بود.^[۱]

در اردیبهشت‌ماه ۱۳۵۹، با وجود مخالفت بنی صدر آرامگاه رضاشاه به دستور حاکم شرع وقت، صادق خلخالی توسط نیروهای سپاه طی بیست روز به‌کلی ویران شد؛صادق خلخالی در کتاب خاطرات خود می‌گوید که پس از جلسه‌ای که با آیت اله خمینی داشته ‌است به این نتیجه رسیده‌اند که برای کوتاه کردن دست خاندان پهلوی در سالروز رفتن شاه به مصر آرامگاه رضاشاه را تخریب کنند و زمانی که شروع به کار کردند به علت محکمی ساختمان مجبور شدند از مواد منفجره و گریدر و بلدوزر و جرثقیل و وسایل قوی مکانیکی استفاده کنند و در ساعت، حدود ۴:۳۰ بعد از ظهر بنی صدر دستور توقف تخریب را داد ولی خلخالی به آن اعتنایی نکرد و بنا را به کمک مردم و سپاه تا ۱۰ شب به خاک تبدیل کرد.صادق خلخالی در مورد تخریب آرامگاه رضا شاه میگوید: «بعنوان اینکه افتتاحی بشود برای تخریب، بنده هم اولین کلنگ خرابکاری را زدم.»

در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ در جریان گودبرداری محل پیشین آرامگاه، جسدی مومیایی کشف شد. بررسی نقشهٔ ماهواره‌ای، اینکه جسد متعلق به رضاشاه باشد را محتمل‌ترین گزینه می‌داند.^[۶] در تاریخ ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷، حسن خلیل‌آبادی، عضو شورای شهر تهران اعلام کرد مومیایی متعلق به رضاشاه بوده و دوباره در همان محدوده دفن شده‌است.^[۷]